معبد خورشید کنارک

معبد خورشید کنارک

معبد خورشید کنارک مربوط قرن سیزدهم است (همچنین به عنوان بتکده سیاه شناخته می شود) ، این سنگ از ماسه سنگ اکسید شده و هوازدگی توسط پادشاه ناراسیمهادیوا اول (1238-1250 م) از خاندان گانگای شرقی ساخته شده است. این معبد نمونه ای از معماری اوریسه از خاندان گانگا است. این معبد یکی از مشهورترین معابد هند است و در فهرست میراث جهانی قرار دارد.

معبد خورشید در Konark که در ساحل شرقی خلیج بنگال واقع شده است ، یکی از دیدنی ترین مکان هایی است که در اوریسه موقعیت دارد و آن مجموعه معابد قرن سیزدهم به عنوان ارابه سنگی عظیم تزئین شده که توسط هفت اسب سنگی طراحی شده و به سوریا ، خدای خورشید اختصاص یافته است. این معبد که به عنوان بتکده سیاه نیز شناخته می شود ، یک شاهکار باورنکردنی از معماری است که گردشگران ، مورخان و باستان شناسان از سراسر جهان را به خود جلب می کند.

این معبد غول پیکر در نزدیکی معبد قدیمی اختصاص و به سوریا ، الهه خورشید ساخته شده است. کتیبه های مربوط به دوران را نشان می دهد که مجسمه موجود از معبد قدیمی به معبد جدید برای تقدیس آورده شده است. اعتقاد بر این است که این معبد استادانه تراشیده شده در یک دوره ۱۲ ساله و با کمک ۱۲۰۰۰ صنعتگر ساخته شده است.

چندین متن باستانی از زیبایی شگفت انگیز معبد متذکره که حداقل تا اواسط قرن شانزدهم عبادتگاهی فعال بود ، پرده بر میدارد. با این حال ، ساختار بزرگ قادر به فرار از آسیب و تخریب ناشی از زمان نبود. مشخص نیست که چه عواملی باعث تخریب گسترده آن شده است تا آنجا که ساختار اصلی معبد کاملا خراب شده است. برخی از مورخان معتقدند که این معبد به دلایل طبیعی آسیب دیده است در حالی که برخی دیگر حاکی از آن است که معبد عمداً توسط معترضین مسلمان ، عمدتاً توسط نظامیان حاکم بر دهلی ، آسیب دیده است. علت آن هر چه باشد ، معبد بین سالهای ۱۵۵۶ تا ۱۸۰۰ م آسیب زیادی دید.

در اخرین سالهای قرن ۱۸ ، یک ستون تزئین شده به نام Aruna Stambha از معبد خورشید به معبد معروف Jagannath در پوری منتقل شد ، که تا به امروز در آنجا ایستاده است. قسمت موجود معبد توسط تیم های باستان شناسی دوره انگلیس تا حدی مرمت شد. این معبد در سال ۱۹۸۴ به عنوان میراث جهانی یونسکو اعلام شد.

معبد خورشید از سبک معماری سنتی ادیسه ، که به آن معماری کالینگا نیز گفته می شود ، در سطح گسترده ای استفاده شده است. و به عنوان یک ارابه عظیم طراحی شده است که بر روی ۱۲ جفت چرخ سنگی غول پیکر پیچیده تراشیده شده و توسط مجموعه ای از هفت اسب سنگی قدرتمند کشیده شده است . این معبد با چنان شیب خوبی به سمت شرق ساخته شده است که اولین اشعه های خورشید که در حال طلوع است ورودی اصلی را روشن می کند. این ورودی اصلی با دو شیر سنگی عظیم که در دو طرف ایستاده اند تزئین شده است. هر دو این شیرها به صورت زیر پا زدن یک فیل و یک مرد نشان داده شده است.

مجموعاً معبد در ۲۶ جریب زمین گسترش یافته است. در ساخت آن از سه نوع سنگ استفاده شده است ، یعنی سنگهای کلریت ، لاتریت و کندالیت. معبد اصلی شامل حرم اصلی بود ، به نام Bada Deul یا Rekha Deul ، که توسط دیگر سازه های کوچکتر احاطه شده بود. در مقابل حرم اصلی ، حرم کوچکتر دیگری به نام Bhadra Deul یا سالون اجتماعات موقعیت دارد. اعتقاد بر این است که الهه مقدس اصلی حدود ۲۲۵ فت بود ، اما از آن سازه چیز زیادی باقی نمانده است.

آنچه در طول اعصار زنده مانده است ، الهه مقدس کوچکتر است که به خودی خود ساختاری باشکوه است. ارتفاعی در حدود ۱۰۰ فت دارد و کلاً با نقش های برجسته سنگی تزئین شده است. این معبد به دلیل آثار هنری پیچیده ، مضامین و شمایل نگاری که شامل تصاویر اروتیک نیز می باشد ، بسیار شبیه معبد Khajuraho در مادیا پرادیش میباشد. به غیر از این معبد کوچکتر ، چند ساختار و سازه دیگر نیز باقی مانده است. اینها شامل Nata Mandir یا سالون رقص یا معبد نه سیاره و آشپزخانه یا Bhoga Mandapa است.

+ نوشته شده در سه شنبه بیست و پنجم شهریور ۱۳۹۹ ساعت 7:50 توسط شاه محمود محمود  |